ΣΤΕΙΝΟΣ

I. στεινός 3 ион. = στενός См. στενος II. στεῖνος -εος τό 1) тесное место, теснота (σχείνει ἐν αἰνοτάτῳ Hom.) 2) узкий проход, теснина (σ. ὁδοῦ κοιλῆς Hom.) 3) стесненное положение, гнетущее состояние, угнетенность (πόνοι καὴ στείνεκ HH.)