ΠΑΛΑΜΝΑΙΟΣ

παλαμναῖος πᾰλαμναῖος ὁ 1) убийца, душегуб (π. καὴ φονεύς Soph.; ἄφθογγον εἶναι τὸν παλαμναῖον νόμος κελεύει Aesch.) 2) мститель, каратель (Ζεὺς π. Arst.; δαίμων Plut.; παλαμναίους τοῖς ἀνοσίοις ἐπιπέμπειν Xen.)

Смотреть больше слов в «Древнегреческо-русском словаре (Дворецкого)»

ΠΑΛΑΣΙΟΝ →← ΠΑΛΑΜΝΑΙΟΝ

T: 91