ΠΑΛΑΜΝΑΙΟΣ
παλαμναῖος
πᾰλαμναῖος
ὁ
1) убийца, душегуб
(π. καὴ φονεύς Soph.; ἄφθογγον εἶναι τὸν παλαμναῖον νόμος κελεύει Aesch.)
2) мститель, каратель
(Ζεὺς π. Arst.; δαίμων Plut.; παλαμναίους τοῖς ἀνοσίοις ἐπιπέμπειν Xen.)
Смотреть больше слов в «Древнегреческо-русском словаре (Дворецкого)»
ΠΑΛΑΣΙΟΝ →← ΠΑΛΑΜΝΑΙΟΝ