ΞΥΝΑΚΟΥΩ

ξυνακούω συν-ᾰκούω (fut. συνακούσομαι) 1) одновременно слышать (τι Xen. и τινός Arst.) ἀναβοώντων ἀλλήλων ξ. Xen. — слышать крики друг друга 2) подразумевать Sext.