ΚΝΗΜΙΣ

κνημίς -ῖδος (ῑ) ἡ 1) кнемида, поножа, наголенник (ἑανοῦ κασσιτέροιο Hom.; ὀρειχάλκοιο Hes.) 2) pl. обмотки (περὴ κνήμῃσι βοείας κνημῖδας ῥαπτὰς δέδετο Hom.) 3) обод (по друг. спица) колеса Diod.