ΗΘΕΩ

ἠθέω атт. v. l. ἡθέω цедить, процеживать (χρυσὸς ἠθημένος διὰ πέτρας Plat.; τὸ διὰ τῆς τέφρας ἠθούμενον ὕδωρ Arst.; οἶνος ἠθημένος Plut.)