ΕΠΗΕΤΑΝΟΣ

ἐπηετανός ἐπ-ηετᾰνός 2 и 3 {ἀεί или ἔτος} 1) постоянный, непрерывный (κομιδέ κατὰ νῆα Hom.) 2) обильный (γάλα, σῖτος Hom.; βίος Hes., Pind.) 3) густой (τρίχες Hes.) 4) (всегда) полный (πλυνοί Hom.) 5) густолиственный (πλατάνιστοι Theocr.)