ΕΝΟΠΛΟΣ

ἔνοπλος ἔν-οπλος 2 1) вооруженный, в доспехах (γενέτας Διός Soph.; κόροι Eur.; ἄνδρες Plut.) 2) наполненный вооруженными людьми (ἵππος, sc. δουράτεος Eur.)