ΣΦΙΓΚΤΟΣ

σφιγκτός 3 {adj. verb. к σφίγγω См. σφιγγω} 1) связанный (ἀλυκτοπέδῃ Anth.) 2) плотно обвитый (ἀμφὴ κόμαισι μίτος Anth.)