ΠΡΟΣΦΑΤΟΣ

πρόσφατος πρόσ-φᾰτος 2 1) свежий (νεκρός Her.; ζῷα Diod.; καρποί Arst.; χιών Polyb.; ὕδωρ Plut.) τῆς ὀργῆς οὔσης προσφάτου Lys. — когда гнев еще не остыл 2) недавний, новый (δίκαι Aesch.; ἐπιστολαί Soph.; μάρτυρες Arst.; ὁδός NT.) 3) молодой, неопытный (π. καὴ καινός τινι Plut.)