ΚΟΡΕΝΝΥΜΙ

κορέννυμι κορέννῡμι {κόρος I} (fut. κορέσω эп. κορέω и Anth. κορέσσω, aor. ἐκόρεσα и Anth., ἐκόρεσσα; med. эп. 3 л. sing. aor. ἐκορέσσατο и κορέσσατο 1 л. pl. κορεσσάμεθα, part. κορεσσάμενος; pass.: aor. ἐκορέσθην, pf. κεκόρεσμαι ион. κεκόρημαι; ион. part. pf. act. со знач. pass. κεκορηώς) 1) кормить досыта, насыщать (τινὰ δημῷ καὴ σάρκεσσι Hom.; στόμα σαρκός Soph.) ; pass. насыщаться (οἴνοιο κορεσσάμενος καὴ ἐδωδῆς Hom.; κορεσθεὴς βορᾶς Eur. и τροφῆς NT.) ὕβρι κεκορημένος Her. — преисполненный наглости 2) pass. перен. досыта изведать, насладиться (φυλόπιδος πολέμοιο Hom.) ἐπεὴ πολέμου ἐκόρεσθεν Arph. — когда они навоевались всласть 3) pass. вдоволь претерпеть, натерпеться (πολέων κεκορήμεθ΄ ἀέθλων Hom.) κλαίων ἐκορέσθην Hom. — я наплакался досыта; ἐκορέσσατο χεῖρας τάμνων Hom. — (дровосек) устал рубить